တစ္ေလာကလုံးမွာ ခရမ္းႏုေရာင္ေလးေတြ
မိႈင္းမိႈင္းေ၀ေန…
ႏွင္း၀တ္မႈန္ေတြရဲ႔ အတားအဆီးမဲ႔ နယ္ကၽြံမႈေတြ
ရင္ခြင္မွာ တြယ္ျငိလာတဲ႔
အတိတ္ဆုိတဲ႔ ကမၻာ…
အေပးအယူေလးကုိ ေတာင္းဆုိဖုိ႔ရာ
အလွမ္းေ၀းေနျပီလား…
ေနွာင္းေနခ်ိန္မွာ မထူးေတာ႔တဲ႔ ေမွ်ာ္လင႔္ျခင္းေတြ
ရင္ခြင္မွာ ခံစားေနတဲ႔ ဘ၀ဆုိတဲ႔ကဗ်ာ…
အေနေ၀းေရေ၀းမွာ ဆုံးရႈံးသြားရေတာ႔မယ္႔
ျပည္မွာေဆာင္း…
ျပန္သင္႔မျပန္သင္႔ ဆုံးျဖတ္ခြင္႔ မရွိေတာ႔တဲ႔
ျပည္မွာေဆာင္း…
အေတြးသံသရာရဲ႔ အလင္းနွင္႔အေမွာင္မွာ
ေန႔ရက္ေဟာင္းေတြဟာ
အခုမွရတဲ႔ အခြင္႔အေရးတစ္ခုအတြက္
အလုအယက္တုိးေ၀ွ႔လာတယ္…
အဆုံးစြန္အထိသာ ေတြ႔ႏုိင္ခဲ႔ရင္
မဆုံးျဖတ္ခဲ႔ပါဘူး…
အမွား၀ကၤပါမွာ စိတ္ေနာက္ကုိယ္ပါမိေတာ႔
ရင္ခြင္မွာ နာက်ည္းေနတဲ႔
ေနာင္တေတြနဲ႔လူ…
Typed by ရန္ေအာင္
မာတိကာ သို႔ .....
